Miałam ostatnio niezłą wyrwę w blogowaniu, ale miałam i nadal mam na głowie trochę obowiązków szkolnych.
Ostatnio jednak wydarzyło się coś w mojej szkole i sądzę, że warto o tym opowiedzieć. Organizacja Amnesty International organizuje Maraton Pisania Listów, który wczoraj odbył się w mojej szkole.
Na czym on polega? Otóż, w miejscu w którym odbywa się Maraton (można to zrobić także online na oficjalnej stronie organizacji) przepisuje się listy na podstawie wzoru - w naszym przypadku można było napisać głównie po polsku i po angielsku, ale pojawiły się również takie języki jak hiszpański czy rosyjski. Ważne jest by podać swój adres i nadawcy, zarówno w liście, jak i na kopercie i złożyć swój podpis pod listem.
W tym roku akcja wspiera zarówno osoby torturowane, skazane w niewłaściwych procesach, jak i całe społeczności które zostały potraktowane w szczególnie okrutny sposób i domagają się sprawiedliwości. Więcej znajdziecie tutaj.
Ja w ciągu dwóch godzin lekcyjnych, jakie z naszym polonistą spędziliśmy w bibliotece zdążyłam napisać łącznie trzy listy.
Pisałam w sprawie:
- Olega Seńcowa - ukraińskiego reżysera złapanego przez rosyjskie władze w maju br. Torturowany min. za pokojowe protesty na Krymie.
- Daniela Quintero - wenezuelskiego studenta torturowanego za udział w pokojowym proteście.
- Liu Ping - chińska aktywistka aresztowana (i prawdopodobnie torturowana) za sprzeciw przeciwko korupcji, jaka panuje w jej kraju.
Jednak pisząc te listy mamy szansę coś zmienić, może to i niewiele, ale zawsze coś:)
Od tego robi się trochę cieplej na sercu...
Oto moje zdjęcia z Maratonu (fotki strzelane komórką, są trochę słabej jakości...):
 |
| Adres na kopercie - list do prokuratora Seńcowa |
 |
| Wzór listu |
Pozdrawiam i życzę miłego weekendu:)
horsefan
Ta akcja jest niesamowita:) Może naprawdę dużo pomóc, czego dowodzą poprzednie edycje. Super, że nasza szkoła organizuje coś takiego.
OdpowiedzUsuńMasz rację, nasz świat jest niesprawiedliwy i zawsze taki będzie, ale myślę, że możemy naprawdę dużo zrobić, aby chociaż trochę pomóc w jej zwalczaniu. Nawet takie pozornie małe gesty- ot, napisanie listu według wzoru- może coś dać, komuś pomóc. To taka niewielka kropelka, ale jak tych kropelek się zbierze mnóstwo, to powstanie cały ocean!
Ja również napisałam w sprawie Daniela Quintera, a także list wsparcia do niego. Chłopak zrobił na mnie naprawdę duże wrażenie. Napisałam również listy w sprawie społeczności w Indiach, którzy żyją nieopodal pewnej fabryki. Wydarzyła się na jej miejscu katastrofa, a teren jeszcze nie został oczyszczony i ludzie tam mają mnóstwo problemów zdrowotnych- np. ze wzrokiem, kobiety z ciążami, dzieci rodzą się zdeformowane. Sytuację pogarsza jeszcze zanieczyszczona woda... naprawdę mnie to poruszyło, bo pokazało, że nierzadko interesy, produkcja, są ważniejsze od życia ludzkiego.
Ostatnim z moich listów był ten w sprawie Chelsea Manning- amerykańskiej szeregowej, która została skazana na 35 lat niewoli i bardzo źle potraktowana, ponieważ wyjawiła informacje na temat amerykańskiego rządu, które ukazują pogwałcenie przez niego praw człowieka i różne nieprzyjemne tajemnice. Kobieta chciała pokazać w ten sposób niesprawiedliwość, zaapelować, a została skazana...
Wszystkie przypadki były naprawdę poruszające i przerażające. Najchętniej bym napisała listy w sprawie wszystkich. A najlepiej wszystkich uwolniła i wszystkim pomogła:) Szkoda tylko, że to niemożliwe. Ale może chociaż jeden przypadek, w sprawie którego napisałyśmy, doczeka się sprawiedliwości...
Pozdrawiam ciepło!
Pola